Bardzo ważną cechą oprogramowania uniksowego jest rozdzielenie systemu, czyli procesów wykonujących zadania, od interfejsu. Dotyczy to nie tylko interfejsu graficznego, ale także i tekstowego.
Jądro Linuks ma zaimplementowaną emulację terminali. Historycznie terminale były to komputery o minimalnych możliwościach obliczeniowych i bez własnej pamięci masowej, ale z monitorem i klawiaturą. Za pomocą tych terminali można było sterować główną jednostką obliczeniową. Taki podział był spowodowany m.in. przez bardzo wysoką cenę komputerów w tamtym czasie, i umożliwiał pracę na wielu stanowiskach, z użyciem tylko jednego komputera.
Obecnie wbudowana obsługa terminali w GNU/Linuksie umożliwia zarówno zdalną pracę (np. zdalną administrację serwerem), jak i wykorzystanie wielozadaniowości systemu także w środowisku tekstowym (uruchomienie wielu terminali odpowiada funkcjonalnie otwarciu wielu okien, gdzie w czasie gdy jeden program jest zajęty i nie odpowiada, możemy pracować w innym).
Taka budowa ma również skutki dla twórców oprogramowania - umożliwia to napisanie aplikacji która nie ma praktycznie interfejsu, tylko komunikuje się z użytkownikiem za pomocą wypisywanych linijek tekstu, a użytkownik wpisuje polecenia. Kiedy chcemy mieć aplikację, która wykonuje dokładnie to samo zadanie, ale ma prostszy interfejs, np. wybór wykonywanej akcji z menu, można napisać po prostu nakładkę na nasz pierwotny program, i jego wyjście i wejście przekierować do tej nakładki, zamiast na ekran (czyli terminal).
Podałem troche histori i definicje Terminala dziś chciał bym pokazać jak możemy zmienić wygląd standardowy Terminala jednego z najważniejszych narzedzi Linuksa.
A teraz czas na video.
